آرتروسکوپی و تشخیص آسیب های مفصلی و بیماری با یک شرح حال پزشکی کامل، معاینه فیزیکی و معمولا گرافی با اشعه ایکس شروع می شود. تست های اضافی مانند تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا توموگرافی کامپیوتری (CT scan) نیز ممکن است مورد نیاز باشد.
این جراحی یک عمل حداقل تهاجمی در مفصل است که در آن معاینه و همچنین درمان آسیب، با استفاده از آرتروسکوپ انجام می شود. دو برش کوچک در پوست بیمار ایجاد می شود و از نرمال سالین (مایع طبیعی بدن انسان) برای ایجاد فضای جراحی استفاده می شود. ابزار جراحی کوچکتر از ابزارهای سنتی است. سپس ابزارهایی به اندازه مداد، که حاوی یک لنز کوچک و سیستم نورپردازی است، به منظور بزرگ کردن و روشن ساختن درون مفصل، وارد مفصل می شود. دوربینی که به آرتروسکوپ متصل است، تصویری از مفصل روی یک صفحه نمایش تلویزیونی را نشان می دهد، به جراح امکان مشاهده غضروف، رباط ها و زیر کشکک را می دهد. جراح می تواند مقدار یا نوع آسیب را تعیین کند و سپس اگر نیاز باشد، مشکل را اصلاح نماید و بافت های مفصلی پاره شده مانند رباط ها را تشخیص و بازسازی کند.
برش بالای کشکک برای پر کردن زانو از مایع و ایجاد فضای جراحی است.
برش های کنار کشکک برای وارد کردن آرتروسکوپ و ابزار جراحی می باشد.
مزایای آرتروسکوپی:
مزیت جراحی آرتروسکوپی این است که مفصل به طور کامل باز نمی شود. این عمل باعث کاهش دوره بهبودی نسبت به جراحی باز می شود و میزان موفقیت جراحی را به دلیل آسیب های کمتر به بافت همبند محل، افزایش می دهد. به دلیل برش های کوچکتر، به دلیل شواهدی از زمان بهبود سریع تر، محبوبیت بیشتری به دست آورده است.
موارد انجام آن:
به طور کلی، آرتروسکوپی زانو برای تشخیص و درمان انواع مشکلات زانو انجام می شود.
موارد انجام آرتروسکوپی عبارتند از:
پارگی مینیسک ها
پارگی ACL
پارگی PCL
سینووکتومی (حذف بافت سینوویال بیمار) در موارد:
آرتریت روماتوئید
عفونت (آرتریت عفونی، آرتریت سلی)
کندروماتوز سینوویال (Synovial chondromatosis)
تخلیه مفصل و پاک سازی آن دراستئوآرتریت
آسیب های مفصلی غضروف و نقص هایی که نیاز به تعبیه غضروف اتولوگ (Autologous cartilage implantation (ACI دارند.
فیکس کردن شکستگی های پلاتو تیبیا
